Deelneemster Agnes (aan het project Onderbelicht) schrijft elke twee weken een open brief over iets of iemand die haar raakt. Vandaag neemt ze je mee in het culturele aanbod van de Stad Sint-Niklaas.
Villa Pace beleven in Sint-Niklaas geeft me elke keer een intens geluksgevoel. Ik ontmoette er ook dit jaar weer veel mensen al wandelend en dansend. Zo kan het ook en de stad Sint-Niklaas maakt telkens weer dat iedereen aan dit evenement kan deelnemen. Elk jaar kan je gratis livemuziek ontdekken op verschillende plekken verspreid over de stad. Ik ben héél fier op mijn stad dat dit voor alle stadsgenoten en mensen van verderaf, mogelijk wordt gemaakt!
Na twee maanden festivals-gewijs ‘geleefd’ te hebben, is september de maand van de lege portemonnee en een geplunderde bankrekening. Festivals zijn verschrikkelijk duur geworden, niet enkel de prijs van de tickets maar ook wat je verwacht wordt daar te spenderen aan eten en drinken.
Af en toe lukte het me iets mee te smokkelen om mijn uitgaven wat te kunnen drukken. Alle kleine ‘beetjes’ (= letterlijk om in te bijten) helpen.
Dus september is de maand van de platte broekzak- en bezuinigingsmaand. Of dat laatste zou ik toch willen maar al mijn vaste kosten (wonen, energie, renovatielening,…) staan alweer in een rijtje aan te schuiven. Dus bij voorbaat al een rampscenario.
Mijn zomervakantie was meer dan geslaagd, ik ga daar zeker niet over klagen. Mijn vakantie, ‘mijn zomer’ betekent voor mij veel mensen zien en uitnodigen, nieuwe mensen ontmoeten op de trein of de fiets naar allerhande leuke activiteiten en dat is helemaal gelukt!
En dan, natuurlijk: de festivals ‘beleven’, gekende artiesten horen en nieuwe ontdekken, genieten van de omgeving en van jong tot oud, mensen van alle kleuren en continenten rondom je en dansen…. Dit is voor mij de max, ik laat me meevoeren op de tonen, de ritmes, de vibe van de muziek maar ook van de mix van mensen.
Maar zoals gezegd, elk jaar heeft het meer voeten in de aarde om aan tickets te geraken. Ik moet ze voor mijn portemonnee véél te vroeg op het jaar boeken.
Juli en augustus zijn de maanden die wat rust en genot kunnen brengen zowel thuis als bij uithuizige leuke activiteiten. En daar heeft iedereen behoefte aan.
De vakantie thuis doorbrengen en niet op reis vertrekken naar andere oorden, is voor mij helemaal oké. Als het je eigen keuze is tenminste.
Voor veel mensen is elders op vakantie trekken onmogelijk wegens géén budget daarvoor. Het zou hen nochtans eens deugd kunnen doen om voor even aan alle dagdagelijkse financiële stress te kunnen ontsnappen. Gelukkig is er de organisatie Rap op Stap die eventueel kan helpen. Je vindt de vriendelijke medewerkers zowel in het Welzijnshuis als in de Bib.
Nog ’n weetje: Rap op Stap biedt ook festival- en concerttickets aan.
En nu maar weer bekijken hoe ik het verder kan beredderen om aan tickets van het nieuwe cultuurseizoen te geraken.
Gelukkig bestaat er in Sint-Niklaas de Kansenpas wat deelnemen aan cultuur toch voor ieders beurs wat toegankelijker maakt.
Wel jammer dat onze Kansenpas géén Uitpas is. Anders hadden we ook vermindering bij het aankopen van de Museumpas, de toegangsprijs van Watou… enz. Misschien een ideetje voor de toekomst?
In de Casino moet je als je korting wil, direct een triootje (= 3 tickets) aankopen, wat ik ook niet altijd kan. Maar toen ik laatst langsging om dit voor de komende jazzconcerten te bestellen, verwees een vriendelijke medewerker mij naar Rap op Stap. Dat waardeer ik ten zeerste!
En verder hebben we hier in Sint-Niklaas een zalig goedkoop (ook gratis) aanbod aan cultuur: ‘Poêzie op zondagmorgen’ in de Foyer van de Stadsschouwburg, het Kunstenhuis WARP, Publieke kunst met ‘Kunst in de stad’, Street-art op muren en elektriciteitskasten, Weesgedichten op ramen, al dat moois in onze fantastische Bibliotheek, concertzalen De Casino en ’t Ey, onze Academie, onze musea, … Teveel om op te noemen en ik geniet er dagdagelijks met volle teugen van!
En nu gaan we ook de nazomer laten smaken… en dat hopelijk voor veel mensen met mij!
Agnes, zachte revolutionaire en (zoals iedereen) ook maar prutser in het leven
