Levende Bib: voorbij het cliché

Wat is een levende bibliotheek?

Een Levende Bibliotheek is zoals een gewone bibliotheek. Alleen ontleen je er geen boeken maar mensen van vlees en bloed. Mensen die in hun leven vaak te maken krijgen met vooroordelen. Zij vertellen jou graag hun verhaal, dat krachtig en inspirerend is, ondanks de hindernissen.

Voorbij het cliché

Blinde, vluchteling, transman, rolstoelgebruiker, moslima met hoofddoek,...

Al deze kenmerken, onderdeeltjes van identiteiten, roepen onmiddellijk clichés op. Achter de vooroordelen schuilen altijd echte mensen. De Levende Bibliotheek geeft deze mensen een stem. Tijdens een tête-à-tête vertelt "het levende boek" zijn/haar verhaal en gaat in gesprek, ver voorbij de stereotypen.

Hoe werkt het?

Net zoals in een klassieke bibliotheek ontleen je in de Levende Bibliotheek een boek – zij het een levend boek. Je gaat door een catalogus met korte samenvattingen en kiest een ‘boek’ met wie je ter plaatse een half uur in gesprek gaat. Bibliothecarissen zorgen ervoor dat de regels worden nageleefd en dat het ‘uitlenen’ vlot verloopt.

Je kiest voor een gesprek met (of lezing van) een boek om 10u30 en/of 11u15. Je kunt dus 1 levend boek of 2 boeken lezen.

Wil je een boek lezen om 10u30, dan meld je je aan in de Bibliotheek ten laatste om 10u15.

Wil je een boek lezen om 11u15, dan meld je je aan in de Bibliotheek ten laatste om 11u00.

Inschrijven vooraf is gewenst. Het garandeert jou een gesprek.

Welke levende boeken kun je 'lezen'?

Natacha plukt de dag. Op jonge leeftijd verloor zij reeds veel: dierbaren, gezondheid, werk,… Toch verliest ze nooit de hoop. Hoop dat ondanks intens verlies en gemis, fysieke beperkingen,... ze altijd zelf haar leven zin en betekenis kan geven. Deze pijnlijke verlieservaringen hebben haar gemaakt tot wie ze nu vandaag is. Haar verhaal is een ode aan het leven.

Triene-Mie dacht dat ze met een prins op een wit paard trouwde, maar algauw sloop subtiel geweld de relatie binnen zonder dat ze het merkte. Twintig jaar later besloot ze dat dit niet haar hele leven hoefde te worden. Ze vertrok met één kleine koffer in de hand, krabbelde recht en gaf haar leven opnieuw vorm. Haar boek “Als liefde overleven wordt” won de Nederlandse Emilie van Waveren Publieksprijs.

Laura was zeven toen de revolutie uitbrak in Roemenië. Ze herinnert zich nog levendig hoe haar ouders meededen met de opstand. De grootste cultuurshock in België? Dat er hier geen kapotgeschoten gebouwen zijn. Laura spreekt Nederlands, maar zal mogelijk wel af en toe overgaan naar Engels.

Veerle is altijd moe en heeft altijd pijn. In meer of mindere mate. Maar dat zie je niet aan haar. En dat is het grootste stigma waartegen ze worstelt: CVS (chronisch vermoeidheidssyndroom) is een "onzichtbare" ziekte. Als het niet goed met haar gaat, is ze thuis. Waar niemand haar ziet. Als het beter gaat, zet ze zich in voor haar vrijwilligerswerk en spreekt ze af met vriendinnen. En daar wordt ze op afgerekend: "als je buiten kan komen, kan je werken ook." CVS heeft haar heel lang geïsoleerd van de buitenwereld omdát ze werkte. Al haar energie ging verloren, en daarmee ook haar ziel. Die vindt ze nu terug door zich op andere manieren in te zetten voor de maatschappij, zij het niet betaald.

Housam uit Aleppo verloor zijn gezichtsvermogen maar kreeg 1000 ogen in de plaats: zijn moeder, zijn broer, zijn 10 vingers, zijn computer, zijn gebuur, zijn vrouw, zijn kinderen… Zo kon hij de toekomst openen die hij voor zich had gezien.

Mieke is kaal. Ineens verloor ze heel veel haar. Alopecia, zei de huisarts. Niets aan te doen, zei de dermatoloog. Jij bent niet de enige. Omarm het, zei de huisarts. Kijk naar Poetin. En dat is wat ze heeft gedaan. Ze is kaal en vindt het mooi! Haar verhaal gaat over jezelf aanvaarden. Ze heeft geleerd écht te kijken naar zichzelf. Haar haaruitval maakte haar mooier, zegt ze. Van binnen en van buiten.

Luc is psychosegevoelig. Hij kreeg op 31 jarige leeftijd een eerste psychose. Zeven jaar later volgde een tweede. Het terug recht krabbelen vroeg veel tijd en inspanning. Het loonde. Luc is nu tevreden met zijn leven.

Fatehullah droomt er al heel zijn leven van om Boeddha's van Bamyan in Afghanistan te bezoeken: monumentale standbeelden op 230 km van zijn thuis in Kaboel. Maar onder het gewelddadige regime van de Taliban was tot daar reizen onmogelijk. Nu maakt hij er een sport van om zoveel mogelijk erfgoed in België te bezoeken: van Brugge tot Brussel geniet hij van de cultuur en architectuur, maar vooral van de vrijheid.

Maak je keuze!!

Naast je inschrijving stuur je ook nog een mail naar johan.vermeersch@avansa.be.

Schrijf daarin:

• Een rangorde van 5 namen van boeken waarmee je mogelijk in gesprek wilt gaan.
• Of je om 10u30 een gesprek wilt, om 11u15 of allebei.

In de mate van het mogelijke, en bij voorrang op inschrijvingsdatum, zullen we daarmee rekening houden.